Wydawca treści
OSTOJE BIORÓŻNORODNOŚCI
W celu zintensyfikowania ochrony zasobów zamierającego i martwego drewna oraz organizmów z nim związanych na terenie Nadleśnictwa Warcino wyznaczono sieć ostoi różnorodności biologicznej.
Celem wyznaczenia ostoi różnorodności biologicznej w ekosystemach leśnych jest:
1. Zwiększenie różnorodności biologicznej o organizmy związane ekologicznie z obecnością rozkładającego się drewna w ekosystemach leśnych RDLP Szczecinek oraz zwiększenie tzw. oporu środowiska, poprzez poprawę warunków bytowania i rozwoju organizmów związanych z rozkładającym się drewnem.
2. Ochrona najlepiej zachowanych płatów siedlisk chronionych, zwłaszcza priorytetowych na podstawie załącznika Dyrektywy 92/43/EWG.
3. Podjęcie działań zmierzających do poprawy stanu siedlisk chronionych na podstawie załącznika Dyrektywy 92/43/EWG UE. (tzw. Dyrektywa Habitatowa Natura 2000) .
4. Wdrożenie we wszystkich nadleśnictwach jasnych i precyzyjnych procedur służących pozostawianiu w lesie posuszu i rozkładającego się martwego drewna .
Wyznaczone ostoje różnorodności biologicznej stanowią równocześnie „ekosystemy reprezentatywne" wg definicji zawartej w „Zasadach, kryteriach i wskaźnikach dobrej gospodarki leśnej w Polsce" wg FSC (kryterium 6.4.)
Ostoje różnorodności biologicznej zostały wyznaczone na podstawie zarządzenia nr 7 z dnia 31.01.2014 r. Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinku.
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
3. Zabezpieczenie całych powierzchni
3. Zabezpieczenie całych powierzchni
3.1 Grodzenie siatką
Grodzenie metalową siatką leśną jest skuteczne, jeśli powierzchnia ochraniana nie jest zbyt duża i usytuowana tak, aby zwierzyna mogła bezproblemowo omijać grodzenie. Intensywność ,,parcia" na ogrodzenie jest tym większa, im większa jest ogrodzona powierzchnia. Lokalizacja długich płotów na naturalnych ,,ciągach" poruszania się zwierzyny, spowoduje zniszczenie siatki i uszkodzenie chronionej uprawy. Podobnie mało skuteczne jest dogradzanie nowych płotów do już istniejących. Dla prawidłowego rozwoju upraw decydujące są pierwsze lata ich istnienia. Jeśli w początkowym okresie nie pozwolimy na wydeptanie czy zgryzanie uprawy, to później stosując indywidualne środki ochronne możemy skutecznie zabezpieczać je przed nadmiernymi uszkodzeniami.
Razem na jednej uprawie mogą być (a nawet powinny), różne rodzaje zabezpieczeń. I tak gatunki szczególnie w danych warunkach narażone na zniszczenie np.(Db czy Jd), powinny być grodzone. Inne wystarczy chronić indywidualnie wełną czy siateczkami.
Po posadzeniu każda uprawa powinna posiadać jakiś plan ochrony przed zwierzyną, w zależności od stopnia jej zagrożenia. Niektóre uprawy nie wymagają w ogóle zabezpieczania, ponieważ nie są narażone na penetrację przez zwierzynę inne wręcz przeciwnie. Tylko bardzo dobrze wykonany płot (z pozostawionymi przejściami dla zwierzyny) może uchronić je przed zniszczeniem.