Wydawca treści
Polskie lasy
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
Polska jest w europejskiej czołówce, jeśli chodzi o powierzchnię lasów. Zajmują one 29,2 proc. terytorium kraju, rosną na obszarze 9,1 mln ha. Zdecydowana większość to lasy państwowe, z czego prawie 7,6 mln ha zarządzane jest przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe.
W Polsce lasów wciąż przybywa. Lesistość kraju zwiększyła się z 21 proc. w roku 1945 do 29,2 proc. obecnie. Od roku 1995 do 2011 powierzchnia lasów zwiększyła się o 388 tys. ha. Podstawą prac zalesieniowych jest „Krajowy program zwiększania lesistości", zakładający wzrost lesistości do 30 proc. w 2020 r. i do 33 proc. w 2050 r. Lasy Polski są bogate w rośliny, zwierzęta i grzyby. Żyje w nich 65 proc. ogółu gatunków zwierząt.
Lasy rosną w naszym kraju na glebach najsłabszych, głównie z powodu rozwoju rolnictwa w poprzednich wiekach. Wpływa to na rozmieszczenie typów siedliskowych lasu w Polsce. Ponad 55 proc. powierzchni lasów zajmują bory. Na pozostałych obszarach występują siedliska lasowe, głównie mieszane. Ich niewielką część stanowią olsy i łęgi – niewiele ponad 3 proc.
W latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc.
Na terenach nizinnych i wyżynnych najczęściej występuje sosna. Rośnie ona na 64,3 proc. powierzchni leśnej w PGL LP oraz na 57,7 proc. lasów prywatnych i gminnych. W górach przeważa świerk (zachód) oraz świerk z bukiem (wschód). Dominacja sosny wynika ze sposobu prowadzenia gospodarki leśnej w przeszłości. Kiedyś monokultury (uprawy jednego gatunku) były odpowiedzią na duże zapotrzebowanie przemysłu na drewno. Takie lasy okazały się jednak mało odporne na czynniki klimatyczne. Łatwo padały również ofiarą ekspansji szkodników.
W polskich lasach systematycznie zwiększa się udział innych gatunków, głównie liściastych. Leśnicy odeszli od monokultur – dostosowują skład gatunkowy drzewostanu do naturalnego dla danego terenu. Dzięki temu w latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc. Coraz częściej występują dęby, jesiony, klony, jawory, wiązy, a także brzozy, buki, olchy, topole, graby, osiki, lipy i wierzby.
W naszych lasach najczęściej występują drzewostany w wieku od 40 do 80 lat. Przeciętny wiek lasu wynosi 60 lat. Coraz więcej jest drzew dużych, liczących ponad 80 lat. Od końca II wojny światowej ich powierzchnia wzrosła z 0,9 mln ha do prawie 1,85 mln ha.
Raporty o stanie lasów w Polsce
Najnowsze aktualności
Działania ochronne w rezerwacie przyrody „Torfowisko Potoczek”
Działania ochronne w rezerwacie przyrody „Torfowisko Potoczek”
Zadanie realizowane było w okresie od dnia 23.06.2022r. do 31.01.2023r, przy wsparciu finansowym w postaci dotacji w wysokości 9 500,00 zł udzielonej przez Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Gdańsku. Na podstawie zawartej umowy NR WFOŚ/D/568/3336/2022 z dnia 20.04.2022r. Koszt kwalifikowany zadania wyniósł 30 426,09 zł.
Głównym przyczynkiem do realizacji powyższego projektu była konieczność usunięcia zidentyfikowanych, określonych i ustanowionych Zarządzeniem Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Gdańsku z dnia 29 listopada 2019 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody „Torfowisko Potoczek”, zagrożeń wewnętrznych polegających na postępującej sukcesji roślinności leśnej, gatunków obcych pochodzących z obsiewu z otoczenia rezerwatu, powodującej na torfowisku ustępowanie światłożądnych gatunków torfowiskowych.
Działania ochronne w rezerwacie ochrony przyrody w ramach realizowanego projektu dzieliły projekt na dwa spójne ze sobą obszary. Pierwszy obszar o charakterze edukacyjnym, polegał na zakupieniu i wbudowaniu przy granicy rezerwatu tablic informacyjnych opisujących rolę awifauny oraz martwego drewna w przyrodzie. Drugi obszar w ramach czynnej ochrony zakładał usunięcie z fitocenoz borów i lasów bagiennych gatunku obcego siedliskowo, pochodzącego z obsiewu bocznego z otoczenia rezerwatu, oraz oznaczenie granic rezerwatu znacznikiem nie zawierającym metali ciężkich.
Efekt ekologiczny oczekiwany jest w latach następujących po realizacji zadania i polega na zachowaniu fragmentów torfowiska wysokiego z roślinnością torfotwórczą. Sprzyjać ma temu usunięcie gatunków drzewiastych, które te procesy w znaczący sposób ograniczały.
Dopuszczenie większej ilości światła do dennych warstw w rezerwacie stwarza lepsze warunki na fragmentach kserotermicznych dla rozwoju gatunków „storczykowatych”. Wszystkie oczekiwane procesy są na bieżąco monitorowane, przez służbę leśną Nadleśnictwa Warcino.
