Wydawca treści Wydawca treści

Gospodarka leśna w Nadleśnictwie Warcino

 

Urządzanie lasu

Nadleśnictwo Warcino prowadzi gospodarkę leśną w oparciu o Plan Urządzenia Lasu Nadleśnictwa Warcino na okres od 01.01.2016 r. do 31.12.2025 r. zatwierdzony Decyzją Ministra Środowiska z dnia 06.05.2016 r. Nr. DLP-I.611.37.2016.LP

Ogólne cele i zasady prowadzenia trwale zrównoważonej gospodarki leśnej określa Ustawa z dnia 28 września 1991 r. o lasach która, pod pojęciem trwale zrównoważonej gospodarki leśnej rozumie „działalność zmierzającą do ukształtowania struktury lasu  i ich wykorzystania w sposób i tempie zapewniającym trwałe zachowanie ich bogactwa biologicznego, wysokiej produkcyjności oraz potencjału regeneracyjnego, żywotności i zdolności do wypełniania, teraz i w przyszłości, wszystkich ważnych ochronnych, gospodarczych i socjalnych funkcji na poziomie lokalnym, narodowym i globalnym, bez szkody dla innych ekosystemów".

Ochrona Lasu

Drzewostany Nadleśnictwa nie stanowią ubogich monokultur, toteż w wyniku tego ich odporność biologiczna na działanie szkodliwych owadów jest dość duża.
W trakcie wykonywania zabiegów pielęgnacyjnych w drzewostanach na gruntach porolnych stosuje się biologiczne zwalczanie chorób systemów korzeniowych za pomocą preparatu IBL biopreparatu Pg - Poszwald.
Ważnym problemem związanym z ochroną lasu są szkody wyrządzane przez zwierzynę płową w postaci zgryzania upraw i spałowania młodników. Nadleśnictwo stosuje chemiczne i mechaniczne sposoby zabezpieczenia upraw przed zwierzyną, a w przypadku dużego zagrożenia oraz w stosunku do gatunków cennych, także w postaci grodzenia upraw.

 

Ochrona przeciwpożarowa.

System ochrony p.poż wyposażony jest w betonową wieże obserwacyjną wraz z galerią obserwacyjną, samochód patrolowo-gaśniczy i punkt alarmowo-dyspozycyjny. Nadleśnictwo zaliczone jest do II kategorii zagrożenia pożarowego. Najczęstszymi przyczynami pożarów są: nieostrożność osób dorosłych, wypalanie łąk i pól i podpalenia.

Gospodarka łowiecka.

Nadleśnictwo Warcino prowadzi gospodarkę łowiecką w Ośrodku Hodowli Zwierzyny(pow.9,0tys.ha) w obwodzie nr 108 oraz nadzoruje gospodarkę w obwodach Koła Łowieckiego "DIANA" oraz w obwodzie Koła Łowieckiego "Hubert". Ośrodek dysponuje komfortowym Leśnym Pensjonatem Kawka z 12 miejscami noclegowymi w dwuosobowych pokojach,
( wyżywienie na miejscu, do dyspozycji kuchnia) znajdującą się w miejscowości Kawka koło Biesowic nad rzeką Wieprzą (Gmina Kępice). Odległość od PKP - 0,5 km,
PKS- 1 km (Leśniczówka łowiecka Kawka)

Adres :77-230 Kępice Osada Kawka tel. 0 59 857 6786
Rezerwacja pisemna za potwierdzeniem rezerwacji.

HODOWLA LASU

Średni roczny plan Nadleśnictwa w zakresie hodowli lasu, określony przez aktualny plan urządzenia lasu, przedstawia się następująco:

  • odnowienia i zalesienia          166 ha,
  • czyszczenia wczesne             48 ha,
  • czyszczenia późne                  261 ha,
  • pielęgnowanie upraw               49 ha.

Udział siedlisk przedstawia się następują:

  • siedliska borowe                     61,34 %
  • lasowe                                     38,66 %

Drzewostany na gruntach porolnych zajmują powierzchnię -  5103,41 ha.

 
Udział powierzchniowy poszczególnych gatunków drzew w drzewostanach jest następujący:

  • Sosna              - 72,49 %,
  • Świerk            - 4,76 %,
  • Modrzew        - 1,52 %,
  • Buk                 - 9,57 %,
  • Dąb                 - 3,94 %,
  • Brzoza            - 5,25 %,
  • Olsza               - 2,14 %,
  • Inne                - 0,33 %.

 

NASIENNICTWO I SELEKCJA 

W nadleśnictwie Warcino występują drzewa mateczne w liczbie:

  • Daglezja zielona (pseudotsuga menziesii)      - 7 szt.
  • Jodła pospolita (abies alba)                           - 4 szt.
  • Brzoza brodawkowata (betula verrucosa)    - 1 szt.
  • Olsza czarna (alnus glutinosa)                       - 5 szt.
  • Dąb bezszypułkowy (Quercus petraea)        - 1 szt.

 

Decyzją Ministra Środowiska zostały wprowadzone do Krajowego Rejestru Leśnego Materiału Podstawowego.

Drzewa mateczne     - jodła pospolita (abies alba)

Leśnictwo Szkolne     oddz.   129 h   - 4szt.

Drzewa mateczne ­    - brzoza brodawkowata (betula verrucosa)

Leśnictwo Szkolne     oddz. 127 l    - 1szt.

Drzewa mateczne     - olsza czarna (alnus glutinosa)

Leśnictwo Kępice      oddz. 8 i        - 5 szt.

Drzewa mateczne     - daglezja zielona (pseudotsuga menziesii)

Leśnictwo Osieki       - oddz. 194 l    - 1 szt.

Leśnictwo Szkolne     - oddz. 99 b    - 3 szt.

Leśnictwo Bronowo   - oddz.            164 a   - 3 szt.

Drzewa mateczne     - Dąb bezszypułkowy (Quercus petraea)

Leśnictwo Szkolne     - oddz.            141 h   - 1 szt.

PLANTACJE NASIENNE

Uprawy ze szczepów pochodzących z drzew matecznych, założone w odpowiednim zmieszaniu i w bardzo luźnej więźbie, izolowane przed zapyleniem z zewnątrz, zapewniające maksymalne możliwości krzyżowania się drzew w celu uzyskania obfitego obradzania nasion o ulepszonych cechach dziedzicznych. Rejestr plantacji nasiennych prowadzą - Dyrekcja Generalna Lasów Państwowych i Instytut Badawczy Leśnictwa

W Nadleśnictwie Warcino występują trzy plantacje nasienne :

Plantacja Modrzewia Europejskiego (Larix decidua)

  • Leśnictwo Ciecholub    - oddz. 115 c             pow. 8,28 ha
  • Leśnictwo Szkolne     - oddz. 115 Ai            pow. 6,00 ha

 

Plantacja Daglezji zielonej (Pseutotsuga menziesii)

  • Leśnictwo Kępice      - oddz. 7 b                  pow. 6,20 ha

 

 

GOSPODARCZE DRZEWOSTANY NASIENNE (GDN)

Wybrane drzewostany właściwego pochodzenia i dobrej jakości, odpowiednio zagospodarowane, dostarczające nasiona na potrzeby danej jednostki gospodarczej do czasu ścinki, która powinna być związana z rokiem nasiennym, aby w pełni wykorzystać urodzaj nasion. Wyboru GDN dokonuje komisja powołana przez dyrektora RDLP. Ewidencję GDN prowadzą nadleśnictwa i RDLP według jednolitego wzoru. W miarę usuwania GDN wybiera się nowe o podobnych cechach i funkcjach. Według nomenklatury stosowanej w ustawie o leśnym materiale rozmnożeniowym GDN stanowi źródło nasion zaliczane do kategorii „ze zidentyfikowanego źródła".

 

W Nadleśnictwie uznanych za Gospodarcze Drzewostany Nasienne są drzewostany:

So - 172,28 ha

Bk - 93,17 ha

Ol.cz - 12,78 ha

Dbb - 14,25 ha

Jd - 9,21 ha

Św - 2,28 ha

Brz - 2,11 ha

 

OCHRONA PRZYRODY

Rezerwat przyrody obejmuje obszary zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym, ekosystemy, ostoje i siedliska przyrodnicze, a także siedliska roślin, siedliska zwierząt i siedliska grzybów oraz twory i składniki przyrody nieożywionej, wyróżniające się szczególnymi wartościami przyrodniczymi, naukowymi, kulturowymi lub walorami krajobrazowymi.
Na terenie Nadleśnictwa Warcino występuje jeden rezerwat przyrody - ,,Torfowisko Potoczek". Rezerwat położony jest w powiecie słupskim, w gminie Kępice, w obrębie leśnym Obłęże, w leśnictwie Potoczek, w oddziele 390 b-i, ~g, ~h, ~i, o powierzchni 15,24 ha. Podstawą prawną utworzenia rezerwatu było Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 26 marca 1982 r. (M.P. Nr 10 z dnia 06.04.1982 r., poz. 74).
Udział w powierzchni ogólnej rezerwatu poszczególnych kategorii użytkowania przedstawia się następująco:

  • grunty leśne zalesione i niezalesione – 9,10 ha
  • grunty związane z gospodarką leśną – 0,32 ha
  • grunty nieleśne – 5,82 ha
  • otulina rezerwatu - 109,66 ha (Zarządzenie RDOŚ w Gdańsku z dnia 4 listopada 2016 r.)

Celem ochrony jest zachowanie charakterystycznych zbiorowisk torfowiskowych oraz drzewostanu na siedlisku boru wilgotnego.

Do najważniejszych walorów florystycznych rezerwatu należy obecność stanowisk: nasięźrzała pospolitego (Ophioglossum vulgatum), rosiczki okrągłolistnej (Drosera rotundifolia), rdestnicy alpejskiej (Potamogeton alpinus), listery sercowatej (Listera cordata) czy bagnicy torfowej Scheuchzeria palustris).


Ponadto na terenie Nadleśnictwa występują liczne pomniki przyrody: Pomnikami przyrody są pojedyncze twory przyrody żywej i nieożywionej lub ich skupiska o szczególnej wartości przyrodniczej, naukowej, kulturowej, historycznej lub krajobrazowej oraz odznaczające się indywidualnymi cechami, wyróżniającymi je wśród innych tworów, okazałych rozmiarów drzewa, krzewy gatunków rodzimych lub obcych, żródła, wodospady, wywierzyska, skałki, jary, głazy narzutowe oraz jaskinie.

Na gruntach Nadleśnictwa Warcino występuje 40 prawnie uznanych pomników przyrody: 19 pojedynczych egzemplarzy okazałych gatunków drzew, 7 grup drzew oraz 14 głazów narzutowych. Wśród drzew są: dęby szypułkowe (33 szt.), buki zwyczajne (3 szt.) oraz po 1 szt. sosny zwyczajnej i jesionu wyniosłego.

 

Pomniki przyrody uznane zostały na mocy:

  • Ogłoszenia Wojewody Słupskiego z dnia 31.05.1984 r.
  • Rozporządzenia Nr 51/95 Wojewody Słupskiego z dnia 28.08.1995 r.
  • Ogłoszenia Wojewody Słupskiego z dnia 04.12.1978 r.
  • Rozporządzenia Nr 2/90 Wojewody Słupskiego z dnia 31.07.1990 r.

Lasy Nadleśnictwa Warcino

Zwarte kompleksy leśne nadleśnictwa, w których przeważającym gatunkiem jest sosna pospolita (73%), stanowią idealne miejsce dla zbieraczy płodów runa leśnego (grzyby, jagody itp.). To dla ich organizujemy co roku Mistrzostwa z Zbieraniu Grzybów (wrzesień). Liczne jeziora śródleśne i rzeka Wieprza, przyciągają wędkarzy, kajakarzy i plażowiczów. Nad jeziorami znajdują się pola biwakowe i strzeżone plaże. Na turystów czekają leśne ścieżki edukacyjne (Warcino wokół zespołu pałacowo-parkowego, Korzybie wokół jeziora), szlak kajakowy rzeką Wieprzą, ścieżki pieszo-rowerowe.
Na terenie Nadleśnictwa można zobaczyć wiele pamiątek historycznych: dworki, pałace (Warcino, Biesowice, Płocko -pensjonat, Przytocko), kościoły (Osowo, Warcino, Biesowice, Płocko), pomniki (Panteon w Biesowicach), cmentarze, elektrownie wodne (Biesowice – zwiedzanie, Kępka, Ciecholub).
Położony w urokliwej dolinie rzeki Wieprza Leśny Pensjonat Kawka, otoczony jest lasami i nadrzecznymi łąkami. Stanowi ostoję spokoju, zapewniając wypoczynek na łonie natury. Leśny Pensjonat dysponuje dwuosobowymi pokojami z łazienką i salonem myśliwskim. Na życzenie turystów oferuje własną, oryginalną kuchnię.
Szczególnym miejscem na mapie nadleśnictwa jest miejscowość Warcino. To tutaj znajduje się szkoła leśna, która funkcjonuje w pałacu – dawnej rezydencji kanclerza Niemiec Otto von Bismarcka. W pałacu zachowały się oryginalne wnętrza. W Ośrodku Edukacji Leśnej LKP są tematyczne sale edukacyjne, po których oprowadza leśnik. Ośrodek Rehabilitacji Ptaków Drapieżnych jest miejscem, w którym możemy spotkać wiele gatunków ptaków szponiastych. Tutaj są one leczone i przystosowywane do samodzielnego życia na wolności. Innymi obiektami są: "Źródła Joanna", "Psi cmentarz", "Wiata pod Puchaczem".


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Światowy Dzień Mokradeł 2023

Światowy Dzień Mokradeł 2023

Czas mokradeł

Data obchodów Światowego Dnia Mokradeł upamiętnia podpisanie Konwencji o obszarach wodno-błotnych mających znaczenie międzynarodowe, zwłaszcza jako środowisko życiowe ptactwa wodnego, zwanej konwencją ramsarską. W tym roku przypada 52. rocznica tego wydarzenia.

Celem konwencji ramsarskiej jest ochrona i utrzymanie w niezmienionym stanie obszarów określanych jako wodno-błotne, poprzez działania na szczeblu krajowym i lokalnym oraz współpracę międzynarodową, a także podnoszenie świadomości społecznej w zakresie roli obszarów wodno-błotnych w kontekście zrównoważonego rozwoju na świecie.

Pierwszy raz Światowy Dzień Mokradeł świętowano w 1997 r. Dotychczas konwencję ratyfikowały 172 państwa ze wszystkich regionów świata.

Woda to życie

Mokradła występują pod różnymi postaciami. Do obszarów wodno-błotnych zalicza się błota, torfowiska, bagna, zbiorniki wodne (sztuczne i naturalne), oraz wody morskie, których głębokość podczas odpływu nie przekracza sześciu metrów. Znaczną część mokradeł stanowią torfowiska. Jeżeli nie są zdegradowane, pełnią bardzo ważną rolę retencyjną. Chłoną wodę, kiedy jest jej pod dostatkiem, zaś oddają ją podczas suszy. Są magazynem dużej ilości węgla i tym samym przyczyniają się do ograniczania efektu cieplarnianego. Mokradła zapobiegają też erozji i degradacji gleb. Są również naturalnymi filtrami, które redukują zanieczyszczenia z opadów atmosferycznych, wód powierzchniowych i podziemnych. Mokradła są podstawą globalnej gospodarki, a roślinom i zwierzętom zapewniają miejsce do życia.

Zagrożenia dla mokradeł

Mokradła to ekosystemy zagrożone. W dobie dynamicznego rozwoju cywilizacyjnego, zanikła lub została zdegradowana ponad połowa obszarów wodno-błotnych na świecie. Główną przyczyną ich niszczenia jest eksploatacyjne podejście społeczeństw do gospodarowania zasobami przyrody: odwadnianie, osuszanie, wydobywanie torfu. Znaczenie ma również niski stan świadomości ekologicznej mieszkańców, które często traktują te obszary jak nieużytki. Do pogorszenia stanu mokradeł przyczyniają się także zanieczyszczenia, inwazje gatunków obcych i zmiany klimatyczne. Warto sobie uświadomić, że osuszając mokradła, niszczymy nieodwracalnie zasoby wody, bogaty świat roślin i zwierząt oraz ekosystemy podmokłe. Zjawisko zanikania mokradeł bardzo negatywnie odbija się na gospodarce wodnej całych regionów i ich bilansie wodnym. Dlatego też ochrona i odtwarzanie terenów mokradłowych jest jedną z możliwości powiększania zasobów dyspozycyjnych wód.

Polska a działania na rzecz ochrony i odtwarzania terenów wodno-błotnych

Znaczną część mokradeł stanowią torfowiska. W Polsce zajmują one powierzchnię 1,4 miliona ha, czyli 4% powierzchni kraju. Torfowiska przechowują dwa razy więcej węgla niż wszystkie lasy na Ziemi. Na poziomie krajowym coraz częściej dostrzega się rolę mokradeł i powoli przebija się w programach związanych ze zwiększaniem retencji na obszarach leśnych czy rolnych.

Polska ze względu na położenie geograficzne i wynikające z niego m.in. zmienne warunki hydrologiczne ma niewielkie zasoby wodne. Zajmuje jedno z ostatnich miejsc w Europie pod względem zasobów wodnych i uznaje się, że należy do grupy państw zagrożonych deficytem wody. Głównym czynnikiem warunkującym ilość zasobów wodnych naszego kraju jest wielkość opadów atmosferycznych.

W 2018 r. na zlecenie Ministerstwa Środowiska opracowano Katalog dobrych praktyk w zakresie robót hydrotechnicznych i prac utrzymaniowych. Wypracowana w nim idea dobrej praktyki zarządzania wodami powinna stać się obligiem. To właśnie od dobrego planowania i właściwego zarządzania rzeką (i jej zlewnią) zależy jej stan i wrażliwość na zjawiska ekstremalne, w tym suszę. Szacuje się, że renaturyzacji można by poddać 91 proc. jednolitych części wód powierzchniowych rzecznych w Polsce.

Pamiętajmy, że  możemy mieć wpływ na stan wód, jeśli będziemy stosować poniższe zasady

  • przestaniemy niszczyć i odwadniać, a zaczniemy odtwarzać tereny podmokłe,
  • nie będziemy przekraczać wydobycia z warstw wodonośnych,
  • ograniczymy zanieczyszczenia,
  • zwiększymy efektywność wykorzystania wody,
  • będziemy mądrze użytkować tereny podmokłe,
  • uznamy temat wody i terenów podmokłych za kluczowy.