Wydawca treści Wydawca treści

Działania ochronne w rezerwacie przyrody „Torfowisko Potoczek”

Zadanie realizowane było w okresie od dnia 23.06.2022r. do 31.01.2023r, przy wsparciu finansowym w postaci dotacji w wysokości 9 500,00 zł udzielonej przez Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Gdańsku. Na podstawie zawartej umowy NR WFOŚ/D/568/3336/2022 z dnia 20.04.2022r. Koszt kwalifikowany zadania wyniósł 30 426,09 zł.

 

Głównym przyczynkiem do realizacji powyższego projektu była konieczność usunięcia zidentyfikowanych, określonych i ustanowionych Zarządzeniem Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Gdańsku z dnia 29 listopada 2019 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody „Torfowisko Potoczek”, zagrożeń wewnętrznych polegających na postępującej sukcesji roślinności leśnej, gatunków obcych pochodzących z obsiewu z otoczenia rezerwatu, powodującej na torfowisku ustępowanie światłożądnych gatunków torfowiskowych.

Działania ochronne w rezerwacie ochrony przyrody w ramach realizowanego projektu dzieliły projekt na dwa spójne ze sobą obszary. Pierwszy obszar o charakterze edukacyjnym, polegał na zakupieniu i wbudowaniu przy granicy rezerwatu tablic informacyjnych opisujących rolę awifauny oraz martwego drewna w przyrodzie. Drugi obszar w ramach czynnej ochrony zakładał usunięcie z fitocenoz borów i lasów bagiennych gatunku obcego siedliskowo, pochodzącego z obsiewu bocznego z otoczenia rezerwatu, oraz oznaczenie granic rezerwatu znacznikiem nie zawierającym metali ciężkich.

Efekt ekologiczny oczekiwany jest w latach następujących po realizacji zadania i polega na zachowaniu fragmentów torfowiska wysokiego z roślinnością torfotwórczą. Sprzyjać ma temu usunięcie gatunków drzewiastych, które te procesy w znaczący sposób ograniczały.

Dopuszczenie większej ilości światła do dennych warstw w rezerwacie stwarza lepsze warunki na fragmentach kserotermicznych dla rozwoju gatunków „storczykowatych”. Wszystkie oczekiwane procesy są na bieżąco monitorowane, przez służbę leśną Nadleśnictwa Warcino.

 

 

 


Rezerwat przyrody "Torfowisko Potoczek"

Rezerwat przyrody obejmuje obszary zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym, ekosystemy, ostoje i siedliska przyrodnicze, a także siedliska roślin, siedliska zwierząt i siedliska grzybów oraz twory i składniki przyrody nieożywionej, wyróżniające się szczególnymi wartościami przyrodniczymi, naukowymi, kulturowymi lub walorami krajobrazowymi.
Na terenie Nadleśnictwa Warcino występuje jeden rezerwat przyrody - ,,Torfowisko Potoczek". Rezerwat położony jest w powiecie słupskim, w gminie Kępice, w obrębie leśnym Obłęże, w leśnictwie Potoczek, w oddziele 390 b-i, ~g, ~h, ~i, o powierzchni 15,24 ha. Podstawą prawną utworzenia rezerwatu było Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 26 marca 1982 r. (M.P. Nr 10 z dnia 06.04.1982 r., poz. 74).
Udział w powierzchni ogólnej rezerwatu poszczególnych kategorii użytkowania przedstawia się następująco:

  • grunty leśne zalesione i niezalesione – 9,10 ha
  • grunty związane z gospodarką leśną – 0,32 ha
  • grunty nieleśne – 5,82 ha
  • otulina rezerwatu - 176,36 ha (Zarządzenie RDOŚ w Gdańsku z dnia 4 listopada 2016 r.)

 

Celem ochrony jest zachowanie charakterystycznych zbiorowisk torfowiskowych oraz drzewostanu na siedlisku boru wilgotnego.

Do najważniejszych walorów florystycznych rezerwatu należy obecność stanowisk: nasięźrzała pospolitego (Ophioglossum vulgatum), rosiczki okrągłolistnej (Drosera rotundifolia), rdestnicy alpejskiej (Potamogeton alpinus), listery sercowatej (Listera cordata) czy bagnicy torfowej Scheuchzeria palustris).


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Jak prawidłowo dokarmiać zwierzęta zimową porą?

Jak prawidłowo dokarmiać zwierzęta zimową porą?

Zima to szczególny okres dla zwierząt żyjących w lesie. Niska temperatura, a także śnieg i lód utrudniają, a czasem wręcz uniemożliwiają dostęp do pokarmu. Im większe mrozy, tym trudniej jest więc przetrwać . Pomocy potrzebują wówczas wszystkie zwierzęta, zarówno dzięcioły, sikory i inne ptaki, a także sarny, jelenie, dziki i zające. Dokarmianiem dzikich zwierząt w zimie zajmują się głównie leśnicy i myśliwi. Odśnieżają drogi i miejsca występowania naturalnego pokarmu takiego jak wrzos oraz borówka czernica (potocznie znana pod nazwą jagodzina), ułatwiają dostęp do naturalnego wodopoju, ścinają drzewa do spałowania, czyli ogryzania kory przez jeleniowate, a także przygotowują paśniki i lizawki, czyli stałe punkty dokarmiania, w których wykładany jest odpowiedni pokarm.
Lizawka to drewniany słupek z kostką soli umieszczoną na szczycie. Sól – źródło ważnych pierwiastków – rozpuszcza się pod wpływem wilgoci i spływa po słupku. Zwierzęta chętnie ją zlizują.


My też możemy wesprzeć naszych leśnych przyjaciół w tym trudnym dla nich okresie. Ważne jednak abyśmy robili to w sposób świadomy i właściwy. Nieodpowiednie postępowanie, pomimo szczerych chęci, może bowiem przynieść więcej szkody niż pożytku. Jak więc dokarmiać zwierzęta, aby im pomóc, a nie zaszkodzić? Poniżej przedstawiamy kilka ważnych zasad. Kiedy, jak i gdzie dokarmiać leśne zwierzęta? Pierwszym krokiem jaki należy wykonać, gdy zdecydujemy się na pomoc zwierzynie w czasie zimy jest nawiązanie kontaktu z miejscowym leśniczym, bądź członkiem koła łowieckiego, który wskaże nam odpowiednie miejsce do wykładania karmy. Nie dokarmiajmy zwierząt w przypadkowych miejscach, szczególnie w pobliżu domostw i zabudowań. Przyzwyczajona do pojawiania się w tym miejscu pokarmu zwierzyna może stać się natrętnym, niechcianym, a w konsekwencji nawet niebezpiecznym gościem naszych ogródków, czy posesji. Niezwykle ważną kwestią jest również dobór odpowiedniego rodzaju karmy. Jej głównymi składnikami powinny być: buraki, kukurydza, marchew, ziemniaki, jabłka, czy sianokiszonka, które uzupełniają niedobory wody w organizmie, a także sól- niezwykle istotny dla prawidłowego rozwoju składnik mineralny.
W 2019 roku leśnicy z Nadleśnictwa Warcino w ramach gospodarki łowieckiej wyłożyli 40 ton buraków, 10 ton kukurydzy oraz 500 kg karmy dla ptaków
Natomiast z pewnością nie wolno przywozić do lasu odpadków z gospodarstwa domowego, które miałyby stanowić pożywienie dla zwierząt. Podanie ich mogłoby bowiem spowodować u zwierząt choroby, osłabienie organizmu, a nawet śmierć. Pamiętajmy również, że gdy zaczniemy dokarmiać zwierzynę w lesie musimy robić to systematycznie i tylko wtedy, gdy panują naprawdę trudne warunki atmosferyczne, np. podczas wysokiego mrozu i zalegania dużej pokrywy śnieżnej. W czasie łagodnych zim, zwierzęta muszą radzić sobie same. Kiedy i jak zacząć dokarmianie ptaków? Dokarmianie ptaków powinno zacząć się z nadejściem pierwszych mrozów i opadów śniegu, a zakończyć dopiero na początku wiosny ( tj. koniec marca- początek kwietnia). Najważniejszą zasadą w zimowym pomaganiu ptakom jest bowiem systematyczność. Raz rozpoczęte dokarmianie należy kontynuować przez całą zimę – ptaki przyzwyczajają się, że w danym miejscu znajdują pokarm. Przerwanie dokarmiania w tym okresie wywołałoby gorsze skutki, niż nierozpoczynanie go wcale. Jeśli więc zdecydujemy się na taką formę pomocy ptakom, musimy mieć świadomość odpowiedzialności za ich życie. Karma dla ptaków powinna być jak najbardziej zbliżona do ich naturalnego pokarmu i w żaden sposób nie przetworzona przez człowieka. Jej składniki mogą stanowić: nasiona słonecznika, orzechy, pestki dyni, przekrojone jabłka i morele, ziarna zbóż, słonina i w niewielkich ilościach pieczywo. Zadbajmy o to by podawana karma była świeża i czysta. Jej ilość powinna być zróżnicowana w zależności od warunków panujących na dworze. Podczas odwilży wykładajmy jej mniej, podczas wysokich mrozów wyłóżmy więcej. Nie należy również zapominać o bardzo ważnym elemencie dokarmiania - czystej, świeżej, niezamarzniętej wodzie. Ptaki muszą pić, a zimą bardzo trudno im zaspokoić pragnienie. Bywa tak, że pojenie ptaków jest ważniejsze niż dokarmianie. Jakie działania mogą okazać się szkodliwe? Ptaki są często dokarmiane w sposób przypadkowy i nieprzemyślany, a niewłaściwy rodzaj pokarmu powoduje więcej szkód niż pożytku. Głodne, zjedzą wszystko, ale efekty mogą być tragiczne.
„Ptaki to nie śmietniki – nie możemy traktować ich jako sposobu na utylizację domowych odpadków. Pleśń jest dla nich trująca, podobnie jak dla nas.”


Ptaków nie wolno karmić produktami solonymi np. posolonymi: orzeszkami, słoniną, czy pieczywem. Bardzo niebezpieczny jest także pokarm zepsuty (np. spleśniały chleb) lub pieczywo namoczone i zamarznięte. Nie wolno dawać ptakom nie ugotowanego pęczaku oraz innych pęczniejących w przewodzie pokarmowym ziaren i kaszy. Pomoc zwierzętom w czasie zimy niosą leśnicy z Nadleśnictwa Warcino. Od lat wspólnie z młodzieżą, dziećmi, a także mieszkańcami gminy opiekują się „ptasimi i zwierzęcymi karmnikami", przekazując tym samym odpowiednią wiedzę na temat zasad ich dokarmiania. Podczas licznych akcji edukacyjnych gromadzą żołędzie, kasztany, bukiew oraz ziarna zbóż owoce „jarzębiny” i nasiona dzikiej róży, którymi następnie w czasie zimy wypełniają leśne paśniki. Dla uczniów jest to doskonała lekcja przyrody i wychowania społecznego, a dla leśnych mieszkańców duża pomoc.
Poczujmy odpowiedzialność! Jeśli mamy źle dokarmiać zwierzęta to nie róbmy tego wcale!