Asset Publisher
Edukacja
Ścieżka edukacyjno- przyrodniczo wokół jeziora Korzybie
Ośrodek Rehabilitacji Ptaków Drapieżnych w Warcinie
Szlak kajakowy na rzece wieprza
Ścieżka edukacyjno- przyrodnicza wokół zespołu pałacowo- parkowego w Warcinie
Stawiamy na Edukację!
Nadleśnictwo Warcino wraz z nadleśnictwami: Polanów i Karnieszewice, Manowo oraz z Lasami Miasta Koszalin, tworzy Leśny kompleks Promocyjny „LASY ŚRODKOWOPOMORSKIE". LKP jest obszarem, na którym promujemy m.in. wielofunkcyjną i zrównoważoną gospodarkę leśną.
Spośród 429 nadleśnictw, które są podstawową jednostką organizacyjną Lasów Państwowych, chyba nie ma takiego, które posiadałoby tak dużą ilość różnych form edukacji leśnej skupionych w jednym miejscu, jakie mamy w Warcinie. Otóż w tej małej wiosce- oprócz Zespołu Szkół Leśnych- mieści się także;, Ośrodek Rehabilitacji Ptaków Drapieżnych, ogród botaniczny, leśna ścieżka edukacyjna.
A wszystko to otoczone jest zielenią przypałacowego, zabytkowego parku (szkoła mieści się w byłej rezydencji Otto von Bismarcka).
Dodatkowo w 2022 roku poszerzono bazę edukacyjną Nadleśnictwa o Centrum Edukacji Ekologicznej przy Leśnym Pensjonacie Kawka.
Przez tereny nadleśnictwa przepływają rzeki: Wieprza i Studnica. Na swych odcinkach posiadają bardzo wartki nurt, niczym strumienie górskie. W ich korytach jest dużo naturalnych przeszkód (powalone drzewa, głazy). Gdy do tego dodamy częste „przenoski" to rysuje się idealne miejsce dla wytrawnych kajakarzy. To z myślą o nich wyposażyliśmy brzegi Wieprzy w pola namiotowe, przystanki i przystań kajakową. Na terenie nadleśnictwa jest 15 śródleśnych jezior. Są one rajem nie tylko dla wędkarzy. Na ich brzegach stawiają swoje namioty harcerze i obozy młodzieżowe.
Sosna porasta 73% d-stanów nadleśnictwa. Tworzy bory mieszane z domieszką drzew liściastych i bogatym podszytem(grzyby) oraz bory świeże, obfitujące w jagody. Nic, więc dziwnego, że masowo do nas przyjeżdżają amatorzy zbioru „owoców lasu". Dla nich przygotowaliśmy liczne miejsca postoju pojazdów i parkingi leśne.
- Lista Miejsc Postoju Pojazdów w Nadleśnictwie --> MPP
Jeziora, rzeki, lasy, infrastruktura turystyczna, edukacja leśna, przyrodnicza i historyczna, to wszystko znajdziecie Państwo u nas. Zapraszamy!
Edukacja przyrodniczo-leśna w Nadleśnictwie Warcino prowadzona jest przez pracowników służby leśnej i polega na poszerzaniu wiedzy społeczeństwa w sposób jak najbardziej przystępny. Dotyczący przede wszystkim specyfiki zawodu leśnika oraz wszelkich zagadnień związanych z gospodarowaniem lasów i jego mieszkańcami.
Do kogo kierujemy naszą ofertę??
- placówki oświatowe (szkoły podstawowe, szkoły średnie i uczelnie wyższe)
- stowarzyszenia (np. ZHP, ZHR, Uniwersytety Trzeciego Wieku)
- zorganizowane grupy dorosłych
Gdzie prowadzimy zajęcia??
- Centrum Edukacji Ekologicznej przy Leśnym Pensjonacie Kawka - Tematem spotkań edukacyjnych jest prowadzona w Lasach Państwowych gospodarka leśna, praca leśnika, mieszkańcy lasu. Można również skorzystać z noclegów w Leśnym Pensjonacie Kawka (tel. 796 380 924). Istnieje możliwość rozpalenia ogniska na koniec zajęć.
- Kompleks Pałacowo-Parkowy w Warcinie – zajęcia prowadzone są w Parku otaczającym Pałac Otto von Bismarcka, w którym mieści się obecnie Technikum Leśne. Istnieje możliwość rozpalenia ogniska na koniec zajęć.
- Ośrodek Rehabilitacji Ptaków Drapieżnych – znajduje się na terenie Zespołu Szkół Leśnych w Warcinie. Opiekujący się ptakami drapieżnymi uczniowie szkoły leśnej leczą i przystosowują swoich podopiecznych do życia na wolności. Można tu zobaczyć wiele gatunków ptaków m.in.: myszołowy, jastrzębie, pustułki, sowy i inne (tel. 059 857 6601-02).
- Leśna ścieżka edukacyjna w Warcinie – poprowadzona w kształcie pętli wokół kompleksu pałacowo-parkowego. Długość około 3 km. Ścieżka edukacyjna zlokalizowana jest na terenie Leśnictwa Szkolne Została zmodernizowana w 2022 roku przy wsparciu finansowym udzielonym przez Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Gdańsku. Znajdują się na niej interaktywne tablice edukacyjne podzielone na zakątki tematyczne:
- I przystanek tematyczny - „Obieg węgla w przyrodzie”
- II przystanek tematyczny - „Ptasia zatoka”
- III przystanek tematyczny - „Świat owadów - dzikich zapylaczy”.
Dodatkowo na wzniesieniu „Czarcia góra", można zobaczyć ruiny kaplicy rodu von Bismarck oraz płyty nagrobne członków rodu.
Propozycje tematów do zrealizowania na zajęciach terenowych/prelekcjach:
I temat: Ptaki drapieżne żyjące w naszych lasach
II temat: Martwe drewno - rola w lesie
III temat: Lasotwórcze gatunki w Polsce (ich rola i znaczenie)
IV temat: Pory roku w lesie
V temat : Dokarmianie ptaków i zwierząt w zimie
VI temat : Bezpieczne wakacje w lesie
VII temat : Warstwy lasu
VIII temat : Kim jest Leśnik?
Można również uzgodnić indywidualny temat z prowadzącym.
Jak zgłosić się na zajęcia ?
Prosimy o kontakt z edukatorem Nadleśnictwa Warcino - Specjalistą Służby Leśnej ds. społecznych funkcji lasu - Panią Karoliną Gronostaj
Dane kontaktowe:
adres @ : karolina.gronostaj@szczecinek.lasy.gov.pl
nr telefonu : 
(0-59) 857 66 71 do 72 lub 668 321 749
Asset Publisher
Asset Publisher
1. Zabezpieczanie drzewek przed zgryzaniem
1. Zabezpieczanie drzewek przed zgryzaniem
1.1 Zabezpieczanie siateczkami MINI-1
Siateczki nadają się praktycznie do zabezpieczenia każdego gatunku drzewa. Stosując zabezpieczanie siateczkami można ,,wyprowadzić" uprawy bez większego problemu. Należy jednak pamiętać o następujących zasadach:
- zakupione siateczki MINI 1 powinny być bezbarwne, z dodatkiem filtra UV.
- siateczkę zakładamy tylko na pęd szczytowy wskazanych drzewek. W zależności od presji zwierzyny, zabezpieczamy od 30% do 50% drzew na uprawie.
- długość pociętych siateczek powinna wynosić około 20cm. Zbyt krótkie mogą być przez zwierzynę zwalane podczas przemieszczania się po uprawie. Nowe siateczki należy w pierwszej kolejności stosować na uprawach sosnowych, zakładając je przy użyciu prowadnika rurowego. Prowadnikiem jest półmetrowa rurka PCV o średnicy 50mm.Taką rurkę wkładamy do wnętrza osłonki a następnie nakładamy na sadzonkę, po czym zsuwając po niej siateczkę ucinamy ją na odpowiednią długość. Można także pociąć siatkę przed jej założeniem bezpośrednio na powierzchni roboczej.
- siateczka musi wystawać ponad pączek szczytowy około 2 lub 3cm. To, ile będzie wystawała, zależy od wieku i gatunku chronionych drzewek.
- zakładając siateczkę na gatunki iglaste staramy się, aby była ,,wczepiona" w igły,
- zdejmowanie siateczek może nastąpić dopiero po ustaniu zagrożenia zgryzaniem, a przed wiosennym ,,pędzeniem",
- zdjęte siateczki należy oczyścić i przechować w ciemnym miejscu do jesieni.
Dobrze przechowywane siateczki mogą być wykorzystywane przez wiele lat. A prawidłowo założone na drzewkach, praktycznie zabezpieczają je w 100% przed zgryzieniem.
Niewątpliwą zaletą tej metody jest prostota jej wykonania oraz niskie prawdopodobieństwo popełnienia błędów przez robotników podczas zakładania siateczek. Do wad należy zaliczyć konieczność ściągania siateczki na wiosnę, co zwiększa koszty ochrony danej uprawy.
Fot.1 Zabezpieczenie przed zgryzaniem siateczkami Mini 1
1.2 Zabezpieczanie repelentem
Zabezpieczać repelentami można każdy gatunek drzewa. Repelent należy nanosić rękawicą lub szczotką tylko na górną część pędu szczytowego w taki sposób, aby np. sosna miała posmarowane igły otaczające pączek szczytowy. Na gatunkach liściastych smarujemy tylko górną część pędu szczytowego. Repelent należy nanosić na suche drzewka w czasie bezdeszczowych dni. Nanoszenie repelentu jesienią należy wykonać możliwie jak najpóźniej po to, aby maksymalnie wydłużyć okres jego skutecznej ochrony.
Zabezpieczanie upraw jednorocznych siateczkami, pakułami czy wełną owczą, jest mało skuteczne. A to dlatego, że część tych zabezpieczeń zostanie ściągnięta badylami jeleni czy cewkami sarny podczas przemieszczania się zwierzyny po uprawie. Uprawy jednoroczne najlepiej zabezpieczać repelentem, ponieważ przylega on ściśle do wierzchołka ochranianego drzewka i nie może być z niego strącony.
Fot.2 Widok zabezpieczonej uprawy repelentem.
1.3 Zabezpieczanie pakułami lnianymi sosny
Metoda ta polega na odpowiednim okręceniu wierzchołka zabezpieczanego drzewa kosmkiem długich pakuł. Technika owijania pakułami polega na owinięciu raz wokół igieł szczytowych, a następnie przekładamy pakuły przez pączek szczytowy i owijamy jeszcze raz wokół wierzchołka. Aby pakuły dobrze chroniły pączek szczytowy i nie zwiewał ich wiatr, należy owijać je ruchem wstępującym. Pakuły odstraszają nieprzyjemnym zapachem zwierzynę. Gdy zwierzę zgryzie pączek szczytowy razem z pakułami, to ich włóknisty charakter powoduje niesmaczne uczucie w pysku zwierzęcia i zniechęca je do dalszego zgryzania.
Minusem tej metody jest to, iż nieumiejętne zabezpieczanie może doprowadzić do komplikacji podczas wiosennego rozwoju pędu szczytowego.
Fot 3 Zabezpieczenie pakułami lnianymi.
1.4 Zabezpieczanie wełną owczą
Wełna, jako materiał pochodzenia zwierzęcego, ma inne właściwości niż pakuły i dlatego sposób zabezpieczania nią drzewek też jest inny. Najlepsza do zabezpieczania jest wełna gręplowana ale nie prana, gdyż ma ona wówczas rozpierzchłą strukturę i zawiera dużo lanoliny. Nakładanie wełny na chronione drzewko polega na umieszczeniu na pączku szczytowym i okolicznych igłach niewielkiego kosmka wełny tak, aby tylko powlekała ona chroniony wierzchołek. Poprawne zabezpieczenie tą metodą nie powoduje trudności we wzroście nowego pędu na wiosnę. Zabezpieczenie wełną owczą działa podobnie jak zabezpieczenie pakułami, jednakże ma jedną korzystną cechę – krótki włos nie powoduje komplikacji we wzroście młodego pędu na wiosnę.
Na ubogich siedliskach, gdy wiosną zazielenią się uprawy, żerująca na nich zwierzyna bardzo chętnie zgryza młode przyrosty sosny, powodując jej krzaczasty wzrost. Sosna nie może być wówczas zabezpieczona siateczkami a zabezpieczenie chemiczne pozostaje tylko na starych igłach. Skuteczne jest wtedy zabezpieczanie wełną owczą. Utrzymuje się ona na wzrastającym pędzie i ciągle zabezpiecza go przed zgryzieniem. Takiej zalety nie posiadają żadne inne rodzaje zabezpieczenia.
Fot 4 Widok wzrastającego pędu z utrzymującą się wełną.